Թիվ 1325 բանաձևի իրականացումը Հայաստանում ապահովող ծրագրի ընդունման անհրաժեշտությունը հիմնավորվում է նրանով, որ այն հնարավորություն կտա բանաձևի դրույթները տեղայնացնելու շնորհիվ լուծում տալ ՀՀ-ի համար կարևորություն ներկայացնող մի շարք հարցերի:

• Հաշվի առնելով Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի առկայությունը՝ Հայաստանի համար հատկապես կարևորվում են հակամարտության ցիկլի բոլոր փուլերում կանանց ակտիվ դերակատարության ապահովումը և Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության ներգործությանը ենթարկված կանանց պաշտպանությունն ու նրանց մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների իրացումը:
• Ծրագրի ընդունումը հնարավորություն կտա Հայաստանին ավելի մեծ ուշադրություն դարձնել սահմանամերձ համայնքներում կոնֆլիկտի ազդեցությունը կրած կանանց տնտեսական, սոցիալական զարգացման խնդիրներին, ապահովել տեղահանված կանանց և աղջիկների հատուկ պաշտպանվածությունը, նպաստել խաղաղապահ առաքելություններում կանանց ներգրավմանը:
• Հաշվի առնելով այն, որ մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանությունն ու առաջխաղացումը Հայաստանի ներքին և արտաքին քաղաքականության առաջնայնություններից են, ՀՀ-ի կողմից կարևորվում են նաև հասարակությունում կանանց դերակատարության բարձրացումը, նրանց ներգրավվածությունը խաղաղության և անվտանգության հարցերում:
• Գործողությունների ծրագրի առկայությունը ոչ միայն կհամակարգի այս ոլորտում նախկինում իրականացվող աշխատանքները, այլ նաև հնարավորություն կընձեռի ստանալ ֆինանսական օժանդակություն թե՛ տարբեր երկրներից և թե՛ ՄԱԿ-ի թիվ 1325 բանաձևի համար ստեղծված հատուկ հիմնադրամից:
• Ծրագիրն ունենալու դեպքում միջազգային հարթակում կբարձրացվի ՀՀ-ի՝ որպես կանանց դերի և խաղաղության ամրապնդման համար պայքարող երկրի կշիռը:

2020-ի հուլիսին ընդունված նոր ռազմավարության շրջանակում կանանց և տղամարդկանց հավասար իրավունքների և հնարավորությունների ապահովումը ներառվել է Հայաստանի ազգային նպատակների թվում.

Օրենքի առաջ բոլորի հավասարությունը, կանանց և տղամարդկանց իրավահավասարությունը, հանրային, պետական, տնտեսական կյանքում ներգրավվելու կանանց և տղամարդկանց հավասար հնարավորությունների ապահովումը, իրավունքների պաշտպանության և պարտականությունների կատարման վրա հիմնված
ազգային միասնության հաստատումը:

«Կանայք զինված ուժերում» գլխում հանգամանալից անդրադարձ է արված զինված ուժերում կանանց ներգրավվածության խնդրին, նրանց իրավունքների պաշտպանությանն առնչվող օրենսդրական կարգավորումներին, ոլորտում կանանց առաջխաղացման խոչընդոտներին: Մասնավորապես, ընդգծելով, որ Հայաստանում պարտադիր զինվորական ծառայության ենթակա են միայն տղամարդիկ, իսկ կանայք զինվորական ծառայության ներգրավվում են միայն պայմանագրային հիմունքներով, ՄԻՊ-ը փաստում է, որ զինված ուժերում ներգրավվածության փորձի բացակայության պարագայում կանայք ավելի քիչ հնարավորություն կունենան արտահայտելու իրենց կարծիքն անվտանգությանն առնչվող խնդիրների վերաբերյալ, ինչպես նաև մասնակցելու հակամարտությունների կարգավորմանն ու լուծմանը:

ՀՀ զինված ուժերում պայմանագրային զինվորական ծառայության անձնակազմի ընդհանուր թվաքանակի 9.1 %-ը կազմում են կին զինծառայողներ:

Ընդ որում՝ ՀՀ ԶՈՒ անձնակազմի

- 3.8 %-ը կին սպաներ են, որոնցից
- 23.1%-ը՝ ավագ ենթասպայական կազմ,
- 8.3 %-ը՝ կրտսեր ենթասպայական կազմ։

Վերոնշյալ վիճակագրությունը վկայում է, որ կանայք դեռևս բավարար կերպով ներկայացված չեն բարձր պաշտոններում, և հասարակությունում առկա են կարծրատիպեր կանանց՝ որպես որոշում կայացնողների դիտարկման հարցում: Արդյունքում՝ կին զինծառայողները հիմնականում զրկված են առաջխաղացման հնարավորությունից:

- Կին ոստիկանները ՀՀ ոստիկանության համակարգում 8% են կազմում: Կանայք առավելագույնս ներգրավված են հասարակական կարգի պաշտպանության, անչափահասների գործերի և ընտանիքում բռնության կանխարգելման, պետական պահպանության ծառայություններում:

- Ղեկավար պաշտոններում հիմնականում տղամարդիկ են: 2020 թվականի դրությամբ 19 կին աշխատակից զբաղեցնում են ղեկավար պաշտոններ, այդ թվում ոստիկանապետի տեղակալ, բաժնի պետերի և վարչության պետերի տեղակալներ, նաև 65 կին աշխատակից զբաղեցնում են ավագ խմբի պաշտոններ:

- ՀՀ ոստիկանության կրթահամալիրում 2018-2019 ուսումնական տարվա ընթացքում կին ուսանողների թիվը 62 էր, իսկ 2019-2020 ուսումնական տարում՝ 64: