Նվարդ Սահակյանն անգլերեն է դասավանդում մայրաքաղաքի առաջատար կրթական հաստատություններից մեկում, որտեղ ուսումը վճարովի է, պահանջները՝ առավել խիստ։ Նա ապրում է ամուսնու և 3 տարեկան որդու հետ։ Օրական երեք դաս է անցկացնում տարբեր դասարանների հետ, ստանում երեխաների տնային աշխատանքները, ստուգում, ուղղում, յուրաքանչյուրի սխալին կամ թերացմանն առանձին արձագանքում, նոր առաջադրանքներ կազմում։ Արդյունքում օրվա ընթացքում համակարգչի դիմաց անցկացնում է 8-10 ժամ։ Ասում է՝ այս ամենին էլ գումարում է փոքր երեխայի խնամքը, սնունդ պատրաստելը, կերակրելը, տան մաքրությունը։ Լինում են օրեր, ու շատ հաճախ, որ գիշերը ժամը 3-ին, նույնիսկ 4-ին է քնում: Նրա սաների էկրանին հաճախ է հայտնվում որդին, մայրիկին խնդրում է իր հետ խաղալ կամ քնեցնել։ Նման դեպքերում ուսուցչուհին ստիպված է նախապատվությունը սաներին տալ՝ մի կողմ թողնելով սեփական երեխայի կարիքները: